Ikzelf heb de nieuwe draperieën verder opgehangen. Nog eens een dikke merci aan mijn tachtigjarige schoonmoeder. Samen hebben wij 22 draperietjes gemaakt tijdens een twaalf uur durende draperieënmarathon: meten, knippen en afspelden en zij alles met haar naaimachine afwerken, chapeau!
Gisteren om 6 uur vertrokken in Norderney met als bestemming Brunsbüttel dit wil zeggen dat je in Cuxhaven de Duitse Bocht verlaat om de Elbe op te draaien. De timing van vertrek is ontzettend belangrijk omdat je de monding van de Elbe best aanloopt met opkomend water omwille van de zeer sterke stroming. Een 13 mijl voorbij Cuxhaven schut je via het sluizencomplex van Brunsbüttel van de Elbe naar het Noord-Oostzeekanaal. Vlak achter de sluizen ligt een piepklein jachthaventje dat enkel bestemd is voor passanten en waar we dan ook de nacht doorbrengen. Het was er trouwens echt gezellig: eerst voetbal (en Duitsland heeft dan ook nog gewonnen tegen Frankrijk!) en daarna een overjarig muziekbandje met niet al te valse toppers uit onze jeugdjaren en dit alles overgoten met een erg lekkere visschotel van een aan dit haventje gelegen restaurant. Een prachtige dag, heerlijk echt vakantiegevoel!
Vandaag de laatste 100 km afgelegd om onze vakantiebestemming te bereiken: de Oostzee. De tocht moet op motor en je kruist tal van gigantische zeeschepen die via dit kanaal, hoe kan het ook anders, van de Oost- naar de Noordzee of vice versa doorsteken. Het scheepvaartverkeer is volledig geregeld en je hebt absoluut geen last van deze mastodonten door de trage snelheid die zij moeten aanhouden. Het kanaal is omgeven door heuvelachtige bossen en velden waardoor je het gevoel krijgt door een prachtig groene tunnel te varen, waar het getjilp van duizenden vogels zelfs het monotone gebrom van de motor overheerst. Hier en daar is het kanaal overspannen door minimaal 38 meter hoge bruggen die de bruggenbouwkunst door de jaren heen vertegenwoordigen. Sommige stalen bruggen dateren van bij de aanleg van het kanaal in 1895 en zijn gewoon prachtig om te zien. Je ziet ook nergens het begin of het einde van een brug, het is net alsof die ergens tussen de bomen opduiken en daar ook weer terug in verdwijnen, bijzonder indrukwekkend.
In Holtenau schut je via een alweer gigantisch sluizencomplex van het kanaal naar de Oostzee. Ditmaal worden de jachten niet via de oude sluis geschut, maar gaan we mee in de zeevaartsluis en ik kan je verzekeren dat je je plots heel nietig voelt als je naast zo'n malende gigant ligt. Toppunt is dat je dan ook nog via een ijzeren ladder in de sluismuur naar boven moet klimmen om het kanaalgeld te voldoen in een soort shop op de middenmuur. Bij de overstap van de ladder naar de muur blokkeer ik volledig, maar gelukkig stelt een vriendelijke Duitser voor om voor ons te gaan betalen. Maar dat hoeft natuurlijk niet, Rudi gaat zelf betalen en ik hou nu de Solveig van de kant.
Fantastische jachthaven in Laboe inclusief grappige jachthavenmeester. Hij heeft voor ons een hele mooie plaats voorzien waarbij we direct in het midden van de jachthaven terechtkomen, alleen begrijpen wij hem niet zo goed en blijven wij over en weer varen waarbij hij alsmaar meer en meer gesticulerend instructies staat te brullen. De brave man helpt ons uiteindelijk aan te leggen, maar dan loopt het opnieuw mis. Rudi wil netjes in het hoekje gaan liggen, maar de havenmeester wil ons in het midden vastgelegd zien, kwestie van veiligheid. Hilarisch gewoon!
Location:Norderney - Laboe
