Een week verder

Een paar keer zijn we bijna verder gevaren, alsof we aanvoelen dat we dat aan elkaar verplicht zijn. Eén keer zelfs hebben we ons twee boxen verlegd om 's anderdaags 's morgens makkelijk te kunnen vertrekken, zonder anderen te moeten storen. Telkens besluiten we samen om toch nog maar een paar dagen langer te blijven en dat voelt dan als een opluchting aan.

Ik denk ook een verklaring gevonden te hebben (mannen zoeken immers achter alles een reden). In het begin dat we een boot hadden, was varen en zeilen het hoofddoel. Een paar dagen achter elkaar niet varen was er nooit bij. Mettertijd zijn we gaan beseffen dat we eigenlijk kampeerders zijn met een boot in plaats van een caravan of mobile home. Dat verklaart ook de keuze van onze boot. We zeilen graag, de stilte terwijl je je verplaatst, is fantastisch. Maar we willen comfort en daarvoor niet 100% afhankelijk zijn van het weer. Daarom hebben we voor deze boot gekozen. We kunnen zowel binnen als buiten de boot besturen, binnen staan we droog en hebben we uiteraard verwarming (we hebben al gevaren bij -14°C). Scherp aan de wind zeilen kunnen we niet echt met onze zware langkieler, maar daar tegenover staat dat we een sterke motor hebben en grote dieseltanks, zodat we 2000km ver raken zonder zonder wind.

Vlieland is sinds 2010 ons favoriete eiland. Meestal passeren we hier op de terugweg en blijven ook altijd langer dan initieel gepland. Nu we hier door omstandigheden in het begin van ons verlof terecht zijn gekomen, is de situatie anders. Waarom zouden we naar een volgende bestemming varen terwijl we hier alles hebben wat we willen en het weer ook nog eens perfect is. Ik denk dat we hier nog een tijdje gaan liggen en genieten.

Location:Havenweg,Oost-Vlieland,Nederland

relaxen op Vlieland

Onze eerste dagen samen op Vlieland zijn achter de rug. Donderdag hadden we een recordtemperatuur van meer dan 30°, wat heel uitzonderlijk is op de wadden.
Nino was even zijn zekerheid kwijt, nadat hij in ik voor 10 dagen van elkaar gescheiden waren. We zijn nog geen dag zonder elkaar geweest sinds hij bij ons kwam, nu bijna drie jaar geleden. Maar de onzekerheid is voorbij, gisteren heeft hij zich volledig gegeven. Eerst een paar kilometer naast de fiets lopen, rennen doet hij zeer graag. En dan zat er nog zoveel energie in dat hij als een puppy op zijn eentje de clown uithing. Wij hebben tijdens onze fietstocht genoten van de prachtige natuur. Het weer hiervoor was ideaal, de komende dagen gaat het terug warmer worden.
Uiteraard ontbraken de Torenvijver en een terrasje in het Badhuys niet op onze tocht.

Location:Havenweg,Oost-Vlieland,Nederland

Morgen familiereünie

Ondertussen is het woensdagavond geworden. Ik heb de week gevuld met klussen en ben nauwelijks van boord geweest. Wetende dat Diane nog aan 't werken is, gaf me niet het juiste gevoel om hier de bloemetjes buiten te gaan zetten. Maar de tijd is voorbij gevlogen, aan een boot zijn altijd klusjes te doen en daar haal je ook voldoening uit. Vandaag werd de verleiding te groot en ben ik even het dorp in gegaan omdat het braderij was. De temperatuur van +30° op Vlieland (!) "verplichte" me om even in de schaduw op een terrasje een paar pilsjes te nuttigen. Terwijl ik daar de voorbijgaande mensen aan het bekijken was, kreeg ik voor het eerst het gevoel dat de vakantie dichtbij is. Diane haar laatste werkdag zit er inmiddels op en morgen om 17:15 komt ze samen met Nino met de watertaxi aan, hier in de jachthaven 50m verder, ze moet de steiger niet af! Dat heeft toch ook iets. Vanaf dan kan de vakantie echt beginnen. We gaan natuurlijk starten met... hier te blijven liggen, om van ons favoriete eiland Vlieland te genieten. Normaal zouden we hier met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid passeren op de terugtocht. De omstandigheden hebben hier verandering in gebracht, iets wat geen van ons beiden erg vinden. De weersvooruitzichten blijven ook perfect.

Probleem gevonden (waarschijnlijk)

Dit wordt technisch, misschien wil je dit artikel wel overslaan.
Verleden jaar hebben we onze startmotor vervangen, niet omdat deze het niet meer deed, maar omdat hij het heel af en toe niet van de eerste keer deed. We hoorden een klik, maar de startmotor draaide niet. Contact even af en aan en bij de tweede poging lukte het dan wel om te starten. Omdat we onze oude dame (Solveig is van 1979) in goede staat willen houden hebben we daarom de startmotor vervangen.
Begin dit seizoen, startte de motor niet, het kamwieltje van de startmotor (Bendix) zat vast! Een revisie van de één jaar oude startmotor bleek zelfs niet mogelijk. Dit keer een nieuwe. Bij de montage bleek die niet correct te passen. Het klokje rond de startmotor was te groot, de rest paste. Het revisiebedrijf heeft een stukje van de klok geslepen en dan werkte alles perfect. Een tijd geleden echter hadden we heel af en toe, heel kort een vreemd geluid dat vanuit de machinekamer leek te komen. Machinekamer een paar keer opengelegd, maar niets te zien of te horen. Tot ik enkele dagen geleden tijdens het proefdraaien na het vervangen van de dieselfilters het geluid opnieuw hoorde. Nu kon ik vaststellen dat het van net achter de motor kwam. Ik vreesde problemen met de keerkoppeling, het geluid leek echter van ergens aan het vliegwiel te komen dat zich tussen de motor en de keerkoppeling bevindt. Op internet vond ik een heel interessant artikel over de demperplaat in gemariniseerde scheepsmotoren (https://bds.home.xs4all.nl/info_artikel/08a_demperplaat_ervaringen_info_20m-53.pdf).
Om een kijkje te kunnen nemen ben ik hier op het eiland Vlieland voorzichtig begonnen om om de keerkoppeling van de motor te scheiden, maar heb me na een tijdje bedacht. Alle bouten kwamen mooi los, dat liep wel vlot, maar de motor is zo immens zwaar en ik beschik hier op dit eiland niet over de juiste middelen om de gietijzeren motor van 4100cc te ondersteunen. Ik kreeg schrik om problemen te krijgen om beide weer aan elkaar te schroeven, of veel erger schade toe te brengen door een geplooide bout of zo. Dus alle bouten terug op hun plaats, maar ik kon het niet laten om de startmotor even te verwijderen. Dat bleek geen slecht idee want, er waren duidelijk recente sporen dat de startmotor nog steeds het vliegwiel raakt! Dat moet het geluid geweest zijn. Ik heb iets meer van de klok gefreesd met mijn Proxxon freesje. Hopelijk is hiermee het probleem opgelost, daar gaan we in ieder geval vanuit.

Nu is het echter wachten tot Diane en Nino aan boord zijn om eerst samen van Vlieland te genieten. Vlieland is onze favoriete bestemming, we zouden ze zeker aangedaan hebben tijdens de terugtocht binnen een paar weken en verder varen zoals gepland tot Cuxhaven lukt niet meer met dagtochten op de resterende tijd.

Nu donderdag komt Diane met de watertaxi in de jachthaven om 17:15 aan, en dit aan dezelfde steiger waar de Solveig ligt. Ze moet zelfs de wal niet op. De echte vakantie kan dan beginnen! Het word ook tijd, ook al was ik in het verleden regelmatig in het buitenland voor het werk, dit is toch niet hetzelfde.

een onvoorziene tussenstop

Het anker heeft zich vrijdag om 18:00 voor de jachthaven van Vlieland ingegraven. Het was een mooi tochtje, om 8:30 vertrokken in IJmuiden en heel de tocht stroming mee!
Ik heb goed geslapen, met het ankeralarm op natuurlijk. Pas iets voor 8:00 werd ik zaterdag wakker.

Echter toen ik de motor startte en het anker wou lichten, stopte de motor er na een paar minuten spontaan mee, zonder dat er ook maar iets van vermogen stond. Op zoek naar de oorzaak... het bleek om verstopte dieselfilters te gaan. Gelukkig heb ik altijd reserve filters bij en met onze electrische opvoerpomp is ontluchten ook kinderspel. Dat ging vlot maar was nog niet het einde van het verhaal. De laatste weken hoorden we af en toe een raar geluid dat we nog niet konden localiseren. Onderweg van Antwerpen tot hier heb ik het één keer kort gehoord. Na het ontluchten, bij het starten van de motor met de machinekamer nog open, was het geluid er plots weer en dit keer niet gedempt door de dubbele geluidsisolatie rond de motor. Verschrikkelijk, net bouten in een draaiende wastrommel! Het kwam niet van de motor zelf, maar meer naar achter ter hoogte van het vliegwiel. Ik heb dan besloten om niet meer verder te varen en eerst dit probleem te bekijken en ben in de jachthaven gaan liggen.

Ondertussen zijn we zondag en straks ga ik op onderzoek.
"Koop een boot en werk je dood." Schreef ik dat eerder al niet?

Wordt vervolgd...
-----
At 17/07/2016 8:26 (utc) our position was 53°17.84'N 005°05.34'E

IJmuiden - Vlieland

6:00 ben ik spontaan wakker. Ik sta maar op, 'k kan toch niet meer slapen. Ik hou me bezig met nog wat kleinigheden en rond 8:30 gooi ik los. Vanaf dan heb ik de tij mee. Geen wind. Op volle zee passeer ik twee windmolenparken, niet één windmolen in beweging. Tegen de middag komt er zoals voorspeld een beetje wind en zet ik de Genua en het grootzeil. De motor blijft bijstaan.
Plan was om tot in Den Helder te varen, maar onderweg besluit ik om ineens door te varen tot Vlieland. De tij blijft meezitten tot ik daar aankom en de weersvoorspelling ziet er perfect uit. Kortom, alles ziet er ideaal uit.

Op het ogenblik dat ik dit schrijf, passeer ik Texel.

ETA Vlieland 18:00. Daar plan ik te ankeren en niet de jachthaven aan te doen.
_____________________________________________________________________________________________
Positie zeiljacht Solveig: 53°01.03'N 004°38.20'E op 15/07/2016 14:15 (UTC: 15/07/2016 12:15)
COG: 024T Speed: 8.6kts https://www.mapquest.com/latlng/53.01717,4.63667?zoom=10

Scheveningen - IJmuiden

De jachthaven van Scheveningen is gisteren helemaal volgelopen. Ik lag de tweede van de kade, naast mij lagen er nog 2 schepen, in totaal vier dik dus. De eerste, tegen de steiger en eerst aangekomen, wil ook eerst vertrekken, om 8:00. Wekker gezet om 6:00. Eerst mijn buren geholpen en om 7:30 was ik zelf los voor een korte tocht naar IJmuiden. 12:30 ben ik aangekomen. Dit keer waren de huiken wel van de zeilen. Echt zeilen zat er niet in, de wind kwam te scherp op de kop, maar door de Genua bij te zetten was het rollen van het schip zo goed als verdwenen. We lagen "op één oor", wat een pak comfortabeler was dan gisteren. Je weet toch dat "zeilen de duurste, traagste, meest oncomfortabele manier is om ergens te komen waar je niet moet zijn". Maar ja, we doen het graag.
Vanmiddag wat geklust, "koop een boot en werk je dood", er gaat altijd wel iets stuk.
Vanavond heb ik gepland om niet te "koken", maar om op aanraden van Diane, een kleinigheid te gaan eten in het ons bekende Zilt aan Zee, hier op het strand. Met een beetje geluk kan ik misschien de zonsondergang meepikken.
Toch raar, zo alleen onderweg. Ik zal blij zijn als Diane ook op pensioen is. Ja ja, vanaf 1 september e.k. ben ik officieel op pensioen.
Ik heb vanmiddag ook wat gepland voor de komende dagen. De nog te overbruggen afstand tot Diane aan boord komt, mooi verdeeld over de resterende zeven dagen. Morgen tot Den Helder of... op anker overnachten op het wad. Dat is dan weer wat goedkoper dan in een jachthaven, "koop een boot en je bankrekening gaat in 't rood".
Ondertussen stromen via Facebook tips van mijn Poolse collega's binnen om onze doortocht langs de Poolse kust, nog aangenamer te maken.

Roompot -> Scheveningen

6:00 donder en bliksem vlakbij (4km) maar ik zie op de buienradar dat het de laatste buien zijn.

7:00 lig ik in de sluis, deze keer niet zoals altijd vooraan, maar in 't midden... onder de brug :-) ik zag dat de sluismuur daar iets droger was en hoopte om minder nat te worden, er trok net een hevige bui over.

Op zee wind pal kop, en een tijzee. Later volgde een stormwaarschuwing,, dit was initieel niet voorspeld. Hier was ik niet op voorzien, alles vloog in 't rond. Het is me onderweg gelukt om de soep die ik van mijn schoondochter heb meegekregen, op te warmen en met een boterham op te eten. Merci Wendy, ze heeft gesmaakt.

In Scheveningen heb ik het dan voor bekeken gehouden en ben er de jachthaven binnengevaren om alles op te ruimen en echt zeevast te zetten. Aan hogerwal en de verkeerde kant (schroefeffect) is het me met de hulp van de havenmeester en een buurman gelukt om op mijn aangewezen plaatsje te gaan liggen. Ik was er niet alleen zoals je op de foto kan zien.

Morgen de zee op

Iets na 19:00 heb ik het anker laten vallen in de betonhaven bij Neeltje Jans.
Ondertussen is het bijna 22:00 de afwas is gedaan, straks ankerlicht aan en de kooi in.
De wind is wat gaan liggen, de ankerwacht zal dus niet veel werk hebben.
Solveig en ik zijn klaar om morgenvroeg de zee op te gaan richting IJmuiden, een tocht van minstens 13 uren. Zeilen zal er niet inzitten, de wind draait naar het noorden.

De laatste voorbereidingen en vertrek

Maandag 11 juli, Vlaamse feestdag. Diane heeft verlof en daarom heb ik mijn vertrek uitgesteld tot de 12de.
Diane zorgt dat alles aan boord is om tot eind augustus verder te kunnen. Ik krijg een rondleiding, niet alles bevindt zich immers op de vertrouwde plaats. Voor een verlof is er veel meer aan boord dan voor een weekendje. Het vraagt reorganisatie en daar is Diane goed in. We hebben samen een leuke avond doorgebracht, en zijn tijdig in ons bedje gekropen.

Dinsdagochtend 8:00 zet Diane me af in de jachthaven. Ook al zien we elkaar volgende week donderdag al terug, het was een emotioneel afscheid. Waarschijnlijk heeft de solo tocht van 700 km over zee, daar mee te maken. Maar we blijven in contact.

9:30 de tanks zijn afgetopt en ik vaar uit. Ondertussen is het 11:00, en is Antwerpen al niet meer in zicht. Ik passeer Lilo en plan om te ankeren aan Neeltje Jans en daar de nacht door te brengen. ETA 18:00.

Seizoen 2016

De Tall Ships vertrekken vandaag uit Antwerpen.
Morgen de laatste kleinigheden aan de Solveig in orde brengen en dan kunnen we vertrekken.
Plan is dat Rudi dinsdag alleen uit Antwerpen vertrekt en Diane een dag of 10 later samen met Nino aan boord komt ergens in de buurt van het Noord Oostzeekanaal.
Daarna kunnen we samen 4 weken op de Oostzee doorbrengen. De westkust en enkele binnenmeren in het westen van Polen, Rugen (natuurgebied in voormalig Oostduitsland) en Bornholm (Zweden) staan op het verlanglijstje.
We proberen dagelijks een korte update te geven van onze avonturen.