Donderdagochtend verlaten we Spodsbjerg en varen naar Femø een klein charmant eilandje waar de hemel de aarde kust, zoals ze het zelf omschrijven. We blijven vrijdag dan ook liggen om met de fiets dit heerlijke, heuvelachtige eilandje te verkennen. Vogels, wind en de branding zijn hier zowat de enige rustverstoorders.
Nog een leuke anekdote. 's Ochtends heb je in elke jachthaven een soort van botendans onder de passanten. Bij aankomst heb je meestal de minst aangename plekjes en in de loop van de volgende morgen liggen de meeste blijvers dan ook op vinkenslag om het voor hen interessantste plaatsje in te pikken. Dat geldt natuurlijk ook voor ons en wanneer we onze plek veroverd hebben, wil onze nieuwe Deense buurman zich eveneens verleggen alleen heeft Rudi dit zo niet begrepen en begint hij vol overgave de man te helpen om te vertrekken. Hij gaat zo ver dat hij het touw van de bootsvrouw afpakt, daarmee over een Nederlandse motorboot heen klimt waarbij de skipper stomverbaasd opmerkt "wil ik vertrekken en staat daar plots een Belg op mijn dek". Ondertussen heeft Rudi het touw van de Deense boot vóór de Nederlandse boot vastgemaakt en probeert hij uit te leggen dat dit de beste manier is om met deze hevige wind uit de box te geraken. De verbouwereerde Deen krijgt eindelijk zijn stem terug en merkt kalmpjes op dat hij pas straks wil vertrekken, maar nu een uurtje op de plaats wil gaan liggen van de vertrekkende Nederlander. Als Rudi helemaal van slag vraagt waarom, antwoordt de man met een vette knipoog "that's my decision" en iedereen plat van het lachten!
Vandaag laten we het hemelse Femø achter ons en koersen naar Klintholm op het eiland Møn. Halverwege ontdekken we dat de bilgenpomp niet meer werkt. Onze Nino vindt het niet leuk om alleen binnen te blijven wanneer we aanmeren of vertrekken en vindt steeds wel een manier om op de kaartenbak en het instrumentenpaneel te geraken om ons toch nog in het oog te kunnen houden. Naast het versturen van positierapporten heeft hij vandaag blijkbaar met één van zijn zware poten de knop van de bilgenpomp ingedrukt. Deze pomp dient om het water dat in het onderruim komt buiten te pompen, maar als deze een tijd droog draait kan de motor verbranden en de zekering springen. Rudi probeert de zekering te vervangen, maar op een rollend schip is dat niet te doen. Tot overmaat van ramp wil de startmotor niet aanslaan wanneer we de motor moeten bijzetten omdat de koers ons te scherp aan de wind brengt om te blijven zeilen. Ik kan je verzekeren dat op zo'n moment de adrenaline door je lijf giert en de stemming aan boord onder nul zakt! Je bent niet het enige schip op het water en je moet dan ook nog binnen de vaargeul zien te blijven. Eerst legt Rudi nog de link met de defecte bilgenpomp, maar als dat niet blijkt te kloppen wordt de machinekamer in allerijl opengegooid en blijkt de net gereviseerde startmotor in perfecte staat te zijn. Één of ander losgekomen klemmetje wordt provisorisch vastgezet, de motor gestart en de zeilen gereefd. Probleem opgelost en de rust keert terug aan boord, maar echter niet voor lang. Eens we tussen de eilanden Falster en Møn uit zijn, moeten we nog een stukje over de Oostzee varen om onze bestemmingshaven Klintholm te bereiken. Rudi, zo fier als een gieter, heeft de route enigszins aangepast omdat ons dat een uur varen scheelt. Hij heeft er wel niet bij vermeld dat de maximum diepte op sommige plaatsen heel gering is en dat er op de kaart vermeld staat dat de metingen niet altijd betrouwbaar zijn. Met een bokkend schip onder ons kijk ik heel wantrouwig naar die magnifieke brandingsgolven waar we nu induiken en ... met een bonk de bodem raken. 't Is maar zand en in volle achteruit komen we terug los en zoeken een veiligere route op. Een uur later meren we af in Klintholm na wat ik een vrij energiek dagje zou willen noemen!
Location:Spodsbjerg - Femø - Klintholm
