Maandag, 20 augustus

Vijf volle dagen genieten we van Vlieland, voor ons het mooiste eiland van de Waddenzee.

Eerlijkheidshalve moet ik wel vermelden dat we Schiermonnikenoog nog niet bezocht hebben onder andere omdat de haven te ondiep is. Nochtans verzekert men ons dat dit kleinst en meest noordelijk gelegen Waddeneiland het allermooiste is en ook meest rustige. Vlieland telt naar verluidt 1.100 bewoners waardoor iedereen, iedereen kent en de huisarts tevens de dierenarts is. Er is geen industrie en het eiland leeft uitsluitend van het toerisme en wat biologisch geteelde producten. Het verkeer is beperkt tot een aantal auto's van de ingezetenen, een autobus en duizenden fietsen. De toeristen bestaan vooral uit mensen die ofwel met de overzet ofwel met de eigen boot naar Vlieland komen en iedereen huurt bij aankomst dan ook onmiddellijk een fiets. Wij doen uiteraard niet anders: de huurprijs is schappelijk en de kwaliteit van de fietsen is meer dan prima!
Maandag verkennen we op ons gemak het dorp en genieten van het uitzonderlijk prachtige weer. Zoals iedereen ondertussen al wel weet gaat ons hoogbejaard hondje nog steeds overal met ons mee. Hij geeft ons zoveel vreugde en is nog altijd het zonnetje in huis, maar spijtig genoeg is hij quasi blind en doof waardoor wij nu zijn oogjes en oortjes moeten zijn en waardoor wij hem nu extra mogen verwennen ... hij fietst mee in een speciale
hondjesrugzak!

Dinsdag gaan we op uitstap met de Vliehorsexpress. Dit betekent eerst een flinke fietstocht naar het Posthuys. Je kan kiezen tussen een asfaltweg of een fietspad. Dit schelpenpad slingert kilometerslang door een prachtig en ongerept duinlandschap. Soms zijn de duinen zo hoog dat ik tot grote ergernis van Rudi remmend naar beneden fiets, ik moet toch denken aan ons Spokje achterin de rugzak, niet ;-) In het overdrukke Posthuys lunchen we vooraleer we met de Vliehorsexpress (www.vliehorsexpres.nl) vertrekken naar de Vliehors. Dit gebied beslaat 25 vierkante kilometer magnifiek strand en duinen waardoor je je dankzij het prachtige weer en de zeer hoge temperatuur ergens in de tropen waant. 's Avonds gaan we uit eten, maar opnieuw moeten we constateren dat de Vlielandse keuken vreselijk is, jammer voor deze dissonant.
Woensdag wordt er geklust en gepoetst en in de namiddag trekken we naar het strand. 's Avonds passeert er een onweer, maar Vlieland zelf blijft gespaard en krijgt slechts een fikse plensbui terwijl de bliksem rond het eiland voor spectaculaire beelden zorgt.
Donderdag wordt de vers-proviand opnieuw aangevuld. Grappige noot: de "biologisch geteelde peterselie" kwam eigenlijk van Mechelen!
Vrijdag gaan we nogmaals een dagje naar het strand. Spijtig genoeg verdwijnt de zon vrij snel achter sluierwolken, maar heel erg vinden we dat niet omdat we dan vroeger aan de aperitief kunnen zitten op één van de talrijke terrasjes!
Uiteindelijk verlaten we zaterdagochtend Vlieland tegen 10u met de bedoeling ankerend te overnachten op de Wadden. Na enkele uren varen beslist Rudi het anker te laten zakken. Raar hoor: waar ik ook kijk, 360° rond, overal is er water en toch na verloop van tijd voel je de boot anders reageren op de stroming en zie je kleine golfjes waar die niet thuishoren. Plots zie je vogels op het water staan en niet veel later komt er een hele zandplaat droog te liggen waar honderden (en ik overdrijf niet) zeehonden met hun jongen komen zogen en zonnen. We beslissen de natuur en zijn dieren te respecteren en lichten het anker om een paar honderd meters verder bij een lege zandplaat de hond met ons bijbootje uit te laten. Het blijkt een unieke ervaring en we genieten van het "wadlopen" onder begeleiding van een nieuwsgierige zeehond die ons werkelijk zwemmend volgt.
Ondertussen zien we echter een rondvaartboot in onze richting komen. Tot onze grote ontsteltenis vaart die tot vlak tegen de druk bevolkte zandplaat en klimmen er tientallen mensen uit de boot waardoor bijna alle zeehonden, en duizenden vogels, in alle richtingen wegvluchten. Bij winstbejag gelden blijkbaar de regels van het wadlopen niet meer, vreemd!
De getijden op het wad hebben een toch iets ander verloop dan normaal. De aanloop naar laag tij heeft een lange curve terwijl eens het water opkomt dit zo snel gaat dat je het land letterlijk ziet krimpen. We hadden beslist de Spokki een tweede keer uit te laten nadat hij gegeten had, maar na heel korte tijd wist Rudi dat we een "probleem" hadden ... het wad verdween terwijl we er naar keken!
Zondagochtend hebben we een gelijkaardig probleem met het verdwijnen van de zandplaat. Ondanks de wekker was het water ons te snel af ...
Rekening houdend met de getijden verlaten we het wad en schutten via de Lorenzsluizen naar het IJsselmeer waar we nog enkele uur voor anker gaan om van het onwaarschijnlijk mooie weer te genieten. Het water is bijna 22° graden en nadat Rudi een flinke duik genomen heeft, waag ik mij ook in het water, heerlijk!
Zoals voorspeld komt er stilaan slecht weer opzetten en beslissen we zoals tientallen anderen wijk te nemen richting Makkum, één van onze favoriete gemeentehavens aan het IJsselmeer.
Vandaag genieten we van een ideale wind en varen naar een nieuw aangelegde steiger in de buurt van Medemblik, heerlijk zeildagje.

Location:Brakeweg,Medemblik,Nederland

Zondag, 12 augustus

Gisterochtend opgestaan met een prachtige zonsopgang en onmiddellijk door de sluis naar de Noordzee geschut. De Goereesesluis kampt al jaren met problemen, maar dit jaar komt er ook nog een kapotte brug bij en kan alleen de kleine kolk gebruikt worden voor zowel de beroepsvaart als de plezierjachten waardoor, als je pech hebt, het erg lang kan duren vooraleer je er door bent. Wij behoren tot de gelukkigen :-).
We vragen ons al lang af wat er zou gebeuren als een ziekenwagen met loeiende sirenes komt aanzetten wanneer de brug openstaat en vandaag krijgen we bevestigd dat de zieken hoe dan ook voorrang hebben. De sluiswachter heeft de ziekenwagen in eerste instantie niet opgemerkt en wordt er vriendelijk op attent gemaakt waarop de brug prompt wordt gesloten.

De zee is vrij kalm, golven van ongeveer 50cm en de wind 3 à 4 Bft.
Normaal gaat de tocht van Stellendam naar IJmuiden, Den Helder en vervolgens Vlieland. Vandaag is het de bedoeling dat we in één trek van Stellendam naar Vlieland varen en dat betekent dat we voor de eerste keer een volle nacht op zee zullen doorbrengen. Omdat we de tocht in één trek kunnen doen, verloopt het traject ook een heel stuk verder op zee waardoor je geen land meer in zicht hebt. De Solveig is sinds een paar weken uitgerust met AIS (Automatic Identification System) waardoor vooral de beroepsvaart onze positie kan uitlezen en opvolgen om aanvaringen te voorkomen. Uiteraard werkt dit ook in de omgekeerde situatie waardoor er een alarm afgaat als een kruisend schip binnen een bepaalde afstand/tijd ten opzichte van ons uitgezet traject komt. Daarnaast moeten we natuurlijk ook nog de radar uitlezen om de schepen te traceren die niet met AIS zijn uitgerust.

Het begin van de tocht verloopt vlotjes, maar na de middag neemt de golfhoogte toe tot zo'n kleine meter en in de late namiddag trekt de wind aan tot 4 à 5 Bft. Het grootzeil en de bezaan zorgen er voor dat de boot niet te hard gaat rollen en regelmatig kunnen we de genua trekken om enkel op zeil te varen. Gelukkig heb ik een pak miraculeuze Miracoli bij en wordt Rudi vandaag de chef-kok aan boord. Het was lekker!

's Nachts varen is een ongelofelijke ervaring en ondanks de ruwe zee -een hoop blauwe plekken getuigen hiervan- ben ik erg blij dat we dit gedaan hebben. Zelfs onze Spokki heeft zich meer dan kranig gehouden. Dit is onze eerste "nachtvaart" en van echt wachtlopen is er nog geen sprake, maar toch wisselen we elkaar een paar keer af om ondertussen een hazenslaapje te doen. Ondanks het zwarte van de nacht, met een ongelofelijke sterrenhemel, en het desolate gevoel van helemaal alleen te zijn onderga je een bepaalde soort euforie die om meer vraagt, effie laten bezinken! Dit geeft weeral een hoop nieuwe perspectieven voor toekomstige bestemmingen.

Ondertussen zijn we vanochtend rond 10u aangekomen aan Vlieland met een volle 5 Bft, maar moeten voor de havenmonding ankeren in afwachting van een ligplaats. Het aantal wachtende neemt gestadig toe, samen met de wind en met een volle 6 Bft wordt ons tegen 14u30 een ligplaats toegewezen in de jachthaven. Dit wordt onze ligplaats voor de komende vier dagen!

Location:Havenweg,Vlieland,Nederland

Vrijdag, 10 augustus

Vandaag vertrekken we richting Stellendam. Met drie sluizen te gaan en een massa watertoeristen geeft dit weer de nodige hilariteit, maar eveneens een hoop stress omdat Hollanders geen manieren hebben. Alles bij elkaar wordt het een mooie trip. Spijtig genoeg kunnen we niet zeilen omdat we de wind op kop hebben en 's avonds op onze bestemming willen aankomen.
We kunnen gelukkig ankeren aan een meerboei op één van mijn favoriete ankerplaatsen.

Location:Stellendam

Donderdag, 9 augustus

De keuze van onze vakantiebestemming was deze keer bijzonder moeilijk : werken aan onze nieuwe woning of er toch even tussenuit knijpen met de boot. Wat een luxeprobleem! We hebben uiteindelijk voor het laatste gekozen omdat enerzijds de werken goed opschieten en we anderzijds ontzettend moe zijn.

Met de mooie weersverwachtingen in het vooruitzicht beslissen we donderdagavond al richting Bruinisse te vertrekken waar we de vakantie naar goede gewoonte starten met lekker uit eten te gaan. The Sailor's Inn, het was lang geleden dat we daar nog geweest zijn omdat de nieuwe inrichting en dergelijke ons niet direct aanspreekt, maar eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat de keuken minstens zo lekker is als vroeger en de de porties zijn terug genormaliseerd.

Location:Jachthaven Bruinisse