Maandag, 20 augustus

Vijf volle dagen genieten we van Vlieland, voor ons het mooiste eiland van de Waddenzee.

Eerlijkheidshalve moet ik wel vermelden dat we Schiermonnikenoog nog niet bezocht hebben onder andere omdat de haven te ondiep is. Nochtans verzekert men ons dat dit kleinst en meest noordelijk gelegen Waddeneiland het allermooiste is en ook meest rustige. Vlieland telt naar verluidt 1.100 bewoners waardoor iedereen, iedereen kent en de huisarts tevens de dierenarts is. Er is geen industrie en het eiland leeft uitsluitend van het toerisme en wat biologisch geteelde producten. Het verkeer is beperkt tot een aantal auto's van de ingezetenen, een autobus en duizenden fietsen. De toeristen bestaan vooral uit mensen die ofwel met de overzet ofwel met de eigen boot naar Vlieland komen en iedereen huurt bij aankomst dan ook onmiddellijk een fiets. Wij doen uiteraard niet anders: de huurprijs is schappelijk en de kwaliteit van de fietsen is meer dan prima!
Maandag verkennen we op ons gemak het dorp en genieten van het uitzonderlijk prachtige weer. Zoals iedereen ondertussen al wel weet gaat ons hoogbejaard hondje nog steeds overal met ons mee. Hij geeft ons zoveel vreugde en is nog altijd het zonnetje in huis, maar spijtig genoeg is hij quasi blind en doof waardoor wij nu zijn oogjes en oortjes moeten zijn en waardoor wij hem nu extra mogen verwennen ... hij fietst mee in een speciale
hondjesrugzak!

Dinsdag gaan we op uitstap met de Vliehorsexpress. Dit betekent eerst een flinke fietstocht naar het Posthuys. Je kan kiezen tussen een asfaltweg of een fietspad. Dit schelpenpad slingert kilometerslang door een prachtig en ongerept duinlandschap. Soms zijn de duinen zo hoog dat ik tot grote ergernis van Rudi remmend naar beneden fiets, ik moet toch denken aan ons Spokje achterin de rugzak, niet ;-) In het overdrukke Posthuys lunchen we vooraleer we met de Vliehorsexpress (www.vliehorsexpres.nl) vertrekken naar de Vliehors. Dit gebied beslaat 25 vierkante kilometer magnifiek strand en duinen waardoor je je dankzij het prachtige weer en de zeer hoge temperatuur ergens in de tropen waant. 's Avonds gaan we uit eten, maar opnieuw moeten we constateren dat de Vlielandse keuken vreselijk is, jammer voor deze dissonant.
Woensdag wordt er geklust en gepoetst en in de namiddag trekken we naar het strand. 's Avonds passeert er een onweer, maar Vlieland zelf blijft gespaard en krijgt slechts een fikse plensbui terwijl de bliksem rond het eiland voor spectaculaire beelden zorgt.
Donderdag wordt de vers-proviand opnieuw aangevuld. Grappige noot: de "biologisch geteelde peterselie" kwam eigenlijk van Mechelen!
Vrijdag gaan we nogmaals een dagje naar het strand. Spijtig genoeg verdwijnt de zon vrij snel achter sluierwolken, maar heel erg vinden we dat niet omdat we dan vroeger aan de aperitief kunnen zitten op één van de talrijke terrasjes!
Uiteindelijk verlaten we zaterdagochtend Vlieland tegen 10u met de bedoeling ankerend te overnachten op de Wadden. Na enkele uren varen beslist Rudi het anker te laten zakken. Raar hoor: waar ik ook kijk, 360° rond, overal is er water en toch na verloop van tijd voel je de boot anders reageren op de stroming en zie je kleine golfjes waar die niet thuishoren. Plots zie je vogels op het water staan en niet veel later komt er een hele zandplaat droog te liggen waar honderden (en ik overdrijf niet) zeehonden met hun jongen komen zogen en zonnen. We beslissen de natuur en zijn dieren te respecteren en lichten het anker om een paar honderd meters verder bij een lege zandplaat de hond met ons bijbootje uit te laten. Het blijkt een unieke ervaring en we genieten van het "wadlopen" onder begeleiding van een nieuwsgierige zeehond die ons werkelijk zwemmend volgt.
Ondertussen zien we echter een rondvaartboot in onze richting komen. Tot onze grote ontsteltenis vaart die tot vlak tegen de druk bevolkte zandplaat en klimmen er tientallen mensen uit de boot waardoor bijna alle zeehonden, en duizenden vogels, in alle richtingen wegvluchten. Bij winstbejag gelden blijkbaar de regels van het wadlopen niet meer, vreemd!
De getijden op het wad hebben een toch iets ander verloop dan normaal. De aanloop naar laag tij heeft een lange curve terwijl eens het water opkomt dit zo snel gaat dat je het land letterlijk ziet krimpen. We hadden beslist de Spokki een tweede keer uit te laten nadat hij gegeten had, maar na heel korte tijd wist Rudi dat we een "probleem" hadden ... het wad verdween terwijl we er naar keken!
Zondagochtend hebben we een gelijkaardig probleem met het verdwijnen van de zandplaat. Ondanks de wekker was het water ons te snel af ...
Rekening houdend met de getijden verlaten we het wad en schutten via de Lorenzsluizen naar het IJsselmeer waar we nog enkele uur voor anker gaan om van het onwaarschijnlijk mooie weer te genieten. Het water is bijna 22° graden en nadat Rudi een flinke duik genomen heeft, waag ik mij ook in het water, heerlijk!
Zoals voorspeld komt er stilaan slecht weer opzetten en beslissen we zoals tientallen anderen wijk te nemen richting Makkum, één van onze favoriete gemeentehavens aan het IJsselmeer.
Vandaag genieten we van een ideale wind en varen naar een nieuw aangelegde steiger in de buurt van Medemblik, heerlijk zeildagje.

Location:Brakeweg,Medemblik,Nederland

Zondag, 12 augustus

Gisterochtend opgestaan met een prachtige zonsopgang en onmiddellijk door de sluis naar de Noordzee geschut. De Goereesesluis kampt al jaren met problemen, maar dit jaar komt er ook nog een kapotte brug bij en kan alleen de kleine kolk gebruikt worden voor zowel de beroepsvaart als de plezierjachten waardoor, als je pech hebt, het erg lang kan duren vooraleer je er door bent. Wij behoren tot de gelukkigen :-).
We vragen ons al lang af wat er zou gebeuren als een ziekenwagen met loeiende sirenes komt aanzetten wanneer de brug openstaat en vandaag krijgen we bevestigd dat de zieken hoe dan ook voorrang hebben. De sluiswachter heeft de ziekenwagen in eerste instantie niet opgemerkt en wordt er vriendelijk op attent gemaakt waarop de brug prompt wordt gesloten.

De zee is vrij kalm, golven van ongeveer 50cm en de wind 3 à 4 Bft.
Normaal gaat de tocht van Stellendam naar IJmuiden, Den Helder en vervolgens Vlieland. Vandaag is het de bedoeling dat we in één trek van Stellendam naar Vlieland varen en dat betekent dat we voor de eerste keer een volle nacht op zee zullen doorbrengen. Omdat we de tocht in één trek kunnen doen, verloopt het traject ook een heel stuk verder op zee waardoor je geen land meer in zicht hebt. De Solveig is sinds een paar weken uitgerust met AIS (Automatic Identification System) waardoor vooral de beroepsvaart onze positie kan uitlezen en opvolgen om aanvaringen te voorkomen. Uiteraard werkt dit ook in de omgekeerde situatie waardoor er een alarm afgaat als een kruisend schip binnen een bepaalde afstand/tijd ten opzichte van ons uitgezet traject komt. Daarnaast moeten we natuurlijk ook nog de radar uitlezen om de schepen te traceren die niet met AIS zijn uitgerust.

Het begin van de tocht verloopt vlotjes, maar na de middag neemt de golfhoogte toe tot zo'n kleine meter en in de late namiddag trekt de wind aan tot 4 à 5 Bft. Het grootzeil en de bezaan zorgen er voor dat de boot niet te hard gaat rollen en regelmatig kunnen we de genua trekken om enkel op zeil te varen. Gelukkig heb ik een pak miraculeuze Miracoli bij en wordt Rudi vandaag de chef-kok aan boord. Het was lekker!

's Nachts varen is een ongelofelijke ervaring en ondanks de ruwe zee -een hoop blauwe plekken getuigen hiervan- ben ik erg blij dat we dit gedaan hebben. Zelfs onze Spokki heeft zich meer dan kranig gehouden. Dit is onze eerste "nachtvaart" en van echt wachtlopen is er nog geen sprake, maar toch wisselen we elkaar een paar keer af om ondertussen een hazenslaapje te doen. Ondanks het zwarte van de nacht, met een ongelofelijke sterrenhemel, en het desolate gevoel van helemaal alleen te zijn onderga je een bepaalde soort euforie die om meer vraagt, effie laten bezinken! Dit geeft weeral een hoop nieuwe perspectieven voor toekomstige bestemmingen.

Ondertussen zijn we vanochtend rond 10u aangekomen aan Vlieland met een volle 5 Bft, maar moeten voor de havenmonding ankeren in afwachting van een ligplaats. Het aantal wachtende neemt gestadig toe, samen met de wind en met een volle 6 Bft wordt ons tegen 14u30 een ligplaats toegewezen in de jachthaven. Dit wordt onze ligplaats voor de komende vier dagen!

Location:Havenweg,Vlieland,Nederland

Vrijdag, 10 augustus

Vandaag vertrekken we richting Stellendam. Met drie sluizen te gaan en een massa watertoeristen geeft dit weer de nodige hilariteit, maar eveneens een hoop stress omdat Hollanders geen manieren hebben. Alles bij elkaar wordt het een mooie trip. Spijtig genoeg kunnen we niet zeilen omdat we de wind op kop hebben en 's avonds op onze bestemming willen aankomen.
We kunnen gelukkig ankeren aan een meerboei op één van mijn favoriete ankerplaatsen.

Location:Stellendam

Donderdag, 9 augustus

De keuze van onze vakantiebestemming was deze keer bijzonder moeilijk : werken aan onze nieuwe woning of er toch even tussenuit knijpen met de boot. Wat een luxeprobleem! We hebben uiteindelijk voor het laatste gekozen omdat enerzijds de werken goed opschieten en we anderzijds ontzettend moe zijn.

Met de mooie weersverwachtingen in het vooruitzicht beslissen we donderdagavond al richting Bruinisse te vertrekken waar we de vakantie naar goede gewoonte starten met lekker uit eten te gaan. The Sailor's Inn, het was lang geleden dat we daar nog geweest zijn omdat de nieuwe inrichting en dergelijke ons niet direct aanspreekt, maar eerlijkheidshalve moet gezegd worden dat de keuken minstens zo lekker is als vroeger en de de porties zijn terug genormaliseerd.

Location:Jachthaven Bruinisse

Woensdag, 30 mei

Ondanks dat de weersvooruitzichten niet zo bijzonder zijn, krijgen we vandaag toch een heel mooi weertje waardoor we beslissen nog een paar uur van de zon te genieten alvorens een punt te zetten achter ons verlof.

Rudi overvalt me tot tweemaal toe met een "man over boord" oefening. Niet alleen plezant, maar onzettend belangrijk omdat daar een mensenleven van kan afhangen!

Alvorens op het Grevelingenmeer aan te komen moeten we nog door drie sluizen en beslissen we eveneens de tank opnieuw te laten volgooien aan het bunkerstation in Dinteloord. Het sluitingsuur dat op de site vermeld staat, is wel niet up to date : 18u is vervroegd naar 17u30, maar gelukkig voor ons heropent de man het station met de glimlach. Wat helemaal een verrassing is, is dat we op een mum van tijd door de Krammersluis zijn. Normaal moet je daar minstens een half uur voor uittrekken, maar nu wordt de sluisdeur al geopend als we nog maar net de voorhaven binnenvaren en nog niet goed vastgemaakt of we mogen al buitenvaren. Blijkbaar wordt er vandaag niet gespoeld om van zoet naar zout water te schutten.

Om 19u meren we af in de vertrouwde box in onze thuishaven Bruinisse, de vakantie zit er weeral op. Ondanks de technische problemen hebben we toch genoten van deze drie weken!

Dinsdag, 29 mei

Vanochtend is de mist verdwenen en de vooruitzichten zijn goed waardoor we vroeg Den Helder verlaten en op zeil afzakken richting Stellendam.

Wonder boven wonder is er bijzonder weinig traffic in de Maasgeul, de toegangsweg vanaf zee naar de Europoort en het Rotterdamse havengebied. Er is geen invaart, maar wel twee zeeschepen en één ferry in de uitvaart, waardoor we heel vlot de aanloop van de drukste haven ter wereld kunnen kruisen. Ondanks dat we ons strikt houden aan de scheepvaartreglementen betitteld de kapitein van de ferry de zeilschepen als artiesten! Nu ja, soms zie je hier wel wat hoor.

Even na 19u schutten we van de zee naar de Haringvliet en brengen de nacht door aan één van de meerboeien.

Maandag, 28 mei

De weersvooruitzichten voor vandaag zijn gunstig waardoor we beslissen over zee richting IJmuiden te varen. De afstand van Den Helder naar IJmuiden bedraagt ongeveer 40 NM, zeemijl, en is een perfecte dagtrip.
We verlaten de haven onder een stalend blauwe hemel, maar een halfuur later komt er mist opzetten en het duurt niet lang of het zicht wordt beperkt tot amper 200 meter. We zijn verrast hoe klein je wereldje plots wordt. Deze dichte mist was trouwens niet echt voorspeld door de Nederlandse Kustwacht waarvan we driemaal per dag het weerbericht nauwgezet uitluisteren via de marifoon. Niet alleen uitluisteren want Rudi neemt elke keer notitie. Gelukkig hebben we een radar aan boord, inclusief een gebrevetteerde radarman, zodat we de schepen die in de buurt komen tijdig kunnen lokaliseren. Ondanks alle technische snufjes blijft het schrikken als er een kruisend jacht uit de mist opduikt. Wij vermijden hoe dan ook de vaarroutes van de grote schepen en hebben de misthoorn ingeschakeld.
Onderweg horen we zelfs op de marifoon een jacht assistentie vragen om de haven van IJmuiden binnen te lopen. Ook hier valt het weer op dat zelfs de zeeschepen al erg dicht genaderd moeten zijn om ze in de mist te kunnen zien. IJmuiden is een zeehaven gelegen aan de monding van het Noordzeekanaal met toch een heel behoorlijke traffic. We melden dan ook onze komst via marifoon aan de verkeerscentrale "haven IJmuiden" en zijn blij tegen 17u in de jachthaven te kunnen aanleggen.
Het heerlijke zomerweer van vanochtend hebben we ingewisseld voor mist met een temperatuur van 12°, daar gaat de bikini.

Location:Den Helder

Zondag, 27 mei

Bij het ontwaken zijn we toch wel even geschrokken. De kant van de boot die in de schaduw ligt, is overdekt met een massa insecten. Om met de Spokki op de steiger te geraken neem ik dan ook de uitgang die in het zonnetje ligt, maar dan moet ik toch nog door al die kruipende en vliegende beesten door. Bah, ze zitten tot in mijn haar en in mijn kleren en zelfs onze Spokki moet er van niezen!

Vandaag verlaten we het IJsselmeer via de Stevinsluis aan de Oever richting Den Helder. Door het prachtige weer en de kalme bries is het vrij druk op het water en naast het gebruikelijke dringen en voorsteken geeft dat weer hilarische toestanden bij het schutten. Één van de schippers slaagt er zelfs in om in de tegenovergestelde richting aan te meren!

Den Helder is een militaire haven, maar de pleziervaart wordt met open armen ontvangen. Dit zal vermoedelijk ook wel te maken hebben met het eerder exorbitante liggeld voor dit type haven dat elke passant dient neer te tellen. Anderzijds kan je in het clubhuis dan weer heel lekker eten voor een heel democratisch prijsje.

Zaterdag, 26 mei

Om onze vakantie op een enigszins normale manier te kunnen verder zetten, is gisteren besloten de kapotte diode uit de alternator te halen. Dit betekent dat we minder autonoom zijn, maar anderzijds kunnen we dit hoofdstuk tot na de vakantie even afsluiten.

Vandaag hebben we prachtig weer en een mooie constante wind van 4 à 5 Bft. We kruisen op via het Markermeer en een stukje IJsselmeer naar het Vogeleiland. Dit eiland is een vogelnatuurreservaat en is slechts gedeeltelijk toegankelijk. We hebben geluk en vinden nog een laatste aanlegplaatsje. En ja hoor met de nadruk op "tje" want naar goede gewoonte sluiten Hollandse zeilers nooit aan en laten niemand langszij, maar geen probleem zelfs zonder al die hek- en boegschroef toestanden weet Rudi keurig aan te leggen onder het motto "met den overschot zijde niks".

Het eiland zelf is, gelukkig voor de vogels, niet toegankelijk! Dit wil dan ook zeggen dat de boten enkel aan de steigers kunnen aanleggen en that's it. Er leven duizenden en duizenden vogels en het lawaai is overweldigend. Tussen al die soorten kunnen we toch de Tafeleend en de Kuifeend herkennen.

Donderdag, 24 mei

Rudi ontdekt dat het probleem met de alternator nog erger is dan gevreesd. Naast het feit dat de batterijen niet kunnen opgeladen worden, blijkt een diode volledig los te zitten met het risico op nog meer en grotere schade/kosten. Er wordt nu heen en weer gebeld met de elektraspecialist te Naarden, de leverancier en zelfs de fabrikant, maar we kunnen geen kant op. Bijkomend zijn de batterijen nu bijna leeg waardoor we vandaag nog aan de walstroom zouden moeten kunnen connecteren.
Quasi op zeil keren we terug naar Naarden.

Location:Onderwal, Naarden, Nederland

Woensdag, 23 mei

"Op een onbewoond eiland" is het heerlijk vertoeven als ... juist, de alternator nog zou werken. Rudi kan hem ondertussen blindelings (de)monteren, maar beslist hiermee te wachten tot morgenvroeg.

Ondertussen ontdek ik een aantal prachtig gekleurde eenden. Volgens onze Capitool Vogelgids zijn het Krooneenden, vijf mannetjes en een vrouwtje. De woerden hebben een vosrode kop, een rode snavel en een zwarte borst. Het vrouwtje is effen bruin met lichtere wangen. Volgens de gids broeden ze plaatselijk in Zuid- en Zuid-Oost Europa en komen ze slechts zelden voor in Nederland.

Wat het weer betreft hoor je ons absoluut niet klagen, want de temperatuur is ondertussen tot boven de 30°C opgelopen! Dat wordt vanavond heerlijk douchen, alleen floept tot grote ontsteltenis van Rudi de kraan uit de douchezak en weg is al het warme water, hihihi. Niet getreurd er bestaat nog zoiets als een waterketel en een gasfornuis ...

Dinsdag, 22 mei

Vanochtend beslissen we af te wijken van de planning en niet richting Waddenzee te varen, maar op de Randmeren te blijven en een paar dagen platte rust te nemen op het Wolderwijd waar we bijzonder mooie herinneringen aan hebben zowel met de Orion als met onze huidige boot. Nog even een tussenstop in Zeewolde om de gaten in de ijskast terug aan te vullen en in de late namiddag arriveren we op de Biezen. Bij dit prachtige weer hoort natuurlijk een barbecue en met onze Cobb wordt dat een echt feest.

Maandag, 21 mei

Om stipt 8u30 staat Rudi met het kapotte onding bij de mensen die ons gisteren beloofd hebben de alternator op de testbank te zetten. Uurtje later krijgen we bericht dat deze niet meer kan hersteld worden, maar een nieuwe blablabla en blablabla en natuurlijk moet ook de factuur voor de testbank betaald worden. Eigenlijk had Rudi dit al voorzien en contact opgenomen met de man waarvan wij denken dat die het euvel wel zal kunnen oplossen. Zo gezegd zo gedaan en de alternator verhuist naar de scheepselectraspecialist. Om het verhaal kort te maken, enkele uren later kan het herstelde stuk terug gemonteerd worden. Wat we echter niet voorzien hadden was de rekening die ons gepresenteerd wordt, man man man dit wordt stilaan een gouden alternator!
Enfin de problemen zijn opgelost en we kunnen onze vakantie terug autonoom verder zetten: een uurtje de motor laten draaien indien nodig en de batterijen zijn opnieuw opgeladen. Dat vieren we met eens lekker te gaan eten in het restaurant van de jachthaven.
Nog een leuk detail: shorts en topjes bovengehaald en de eerste dag zonder verwarming!

Location:Onderwal,Naarden,Nederland

Zondag, 20 mei

Rudi kan de kapotte alternator niet uit zijn hoofd zetten en heeft er slapeloze nachten van. We beslissen daarom naar Naarden te varen, eveneens een zusterhaven van Bruinisse, waar een elektraspecialist gevestigd is. We hopen dat die man morgen tijd heeft om naar ons zorgenkind te kijken.
Wanneer we ons aanmelden op het havenkantoor is daar iemand aanwezig die prompt aanbiedt morgen ons probleem aan te pakken. We dachten dat het om de elektraspecialist ging, maar we hebben een afspraak gemaakt met de concurrentie!

Leuke noot: vandaag de eerste dag zonder een dikke trui JOEHOE!

Location:Onderwal,Naarden,Nederland

Zaterdag, 19 mei

Vandaag ronden we het eerste gedeelte van de Staande Mastroute af en varen voorbij Amsterdam het IJmeer op. Vandaar gaat het op genua naar Muiderzand, onze bestemming voor vannacht. In deze zusterhaven van Bruinisse kunnen we gratis overnachten en dat is leuk meegenomen. Met de kapotte alternator was er even paniek bij Rudi omdat hij geen elektra aansluiting nabij onze ligplaats kon vinden, maar met een duo stekker en een attente buurman was dit euvel snel opgelost.

Location:Jachthaven, Muiderzand,Nederland

Vrijdag , 18 mei

De voorspelling van een zonnige ochtend en regenbuien in de namiddag hebben ons gisteren aangespoord een dag te blijven liggen op de Kagerplassen, een prachtig stukje natuur.

Vandaag varen we onder een heerlijk zonnetje naar Haarlem. Het plan is om in de stadskern aan te leggen zodat we de batterijen terug kunnen opladen aan de walstroom en we water kunnen inslaan. Twee jaar geleden hebben we de oude zuurbatterijen vervangen door zes nieuwe Optimabatterijen, het neusje van de zalm voor zeiljachten. Bij de aanvang van het nieuwe seizoen heeft Rudi de alternator, die de batterijen laadt bij het gebruik van de motor, vervangen. Nu blijkt dat de nieuwe alternator niet in orde is waardoor de batterijen onvoldoende opladen wanneer de motor draait en we verplicht zijn regelmatig aan de walstroom te liggen.

De tien bruggen die je moet passeren op de doorgaande route door Haarlem worden door twee brugwachters bediend die met de scheepvaart meegaan zodat er wisselend eenrichtingsverkeer ontstaat of konvooivaart.

We vinden in het centrum geen ligplaats meer met walstroom, maar wel eentje op een idyllisch plaatsje onder een prachtig herstelde windmolen. Spijtig genoeg vertelt de brugwachter ons dat dit geen gemeenteplaats is, hij raadt aan ons te verleggen en hij zal ons een plekje aanwijzen met walstroom. Zo gezegd zo gedaan, losmaken, drie bruggen die speciaal voor ons moeten geopend worden, opnieuw aanleggen ... langs een drukke baan en ZONDER walstroom. O ja, om te kunnen douchen moet je een douchemunt kopen. Ter plaatse blijkt dat die munt enkel dient om de deur te openen en moet je ook nog geld in de automaat gooien om warm water te hebben, geen geld bij = koude douche. Om je huisafval te kunnen weggooien, moet je naast het liggeld een magneetkaart kopen om de container te openen en wat had je gedacht, iedereen zet zijn zakken naast de container. Het zou helpen moest men hierover beter informeren. Wat wel perfect werkt is het ontvangen van liggeld en/of passage geld. Rare mensen die Haarlemmers, maar het moet gezegd we hebben 's avonds overheerlijk gegeten naast de windmolen!

Location:Haarlem, Nederland

Woensdag, 16 mei

De weersvoorspelling worden iets beter: slechts nu en dan een bui en de wind zal in de namiddag afnemen tot een gematigde 3 à 4 Bft.

Bij een stevige noordwester verlaten we om 8u30 het gezellige haventje van Oud Beijerland om via Rotterdam door te varen naar de Kagerplassen ten noordoosten van Leiden. Het traject verloopt rimpelloos, we verliezen nergens wachttijd bij bruggen of sluizen en tegen 16u zitten we op het Braassemermeer, bijna op onze bestemming. Alleen de wind blijft een stevige 4 met uitschieters tot boven de 6 Bft en de temperatuur bereikt de volle 12° C!

Maandag, 14 mei

Vandaag vroeg vertrokken terug naar Dintelsas om de tanks te laten volgooien. Een echte aanrader, we betalen "slechts" € 1,4 de liter!

Eens voorbij de Volkeraksluis heisen we onmiddellijk de genua. Het is een mooie zonnige dag, maar de wind trekt aan tot 4 à 5 Bft met uitschieters tot 6 en heel occasioneel een 7. Rudi reeft dan ook de genua alvorens de bezaan te hijsen en het grootzeil blijft gestreken. Zachtjes op dreef geraken zit er dus niet in en ik word er gelijk terug in gesmeten. De Spokki heeft zich er al bij neergelegd dat rondlopen geen opties meer is en blijft verstandig verschanst op zijne stoel liggen!

Omdat de weersvooruitzichten niet schitterend zijn beslissen we om alvast tot aan het Noordzeekanaal langs de Staande Mastroute te varen en verlaten dan ook de Haringvliet via de Spui richting Oud Beierland, een gezellig stadje waar we de nacht doorbrengen.

Al met al een héérlijke eerste zeildag!

Location:Oostkade,Oud-Beijerland,Nederland

Zondag, 13 mei

Zondagochtend is het dan eindelijk zover en vertrekken we richting Noord Holland. Het weer valt mee, maar er is geen wind waardoor we op motor moeten varen. De eerste stop wordt Dintelsas omdat we fuel moeten inslaan. Veel verder geraken we echter niet want het is zondag en zondag is hier natuurlijk alles gesloten, kiekens dat we zijn. We beslissen dan maar te overnachten aan de wachtsteiger van de Volkeraksluis.

Begin van de vakantie

Donderdag 10 mei: onze laatste werkdag voor de vakantie afgesloten met een etentje bij Bella, restaurant & champagnebar in de Leopold de Waelstraat in Antwerpen. De keuken is oké, maar zeker geen aanrader en de bediening laat te wensen over, maar de wijn maakt veel goed!

Vrijdag onze laatste inkopen gedaan en naar de boot gereden. 's Avonds hebben we een tafeltje gereserveerd bij restaurant de Zeemeeuw in Bruinisse. Eenvoudige, stevige Nederlandse kost voor een correcte prijs, maar niet voor herhaling vatbaar. Wellicht zijn we te verwend.

Zaterdag blijven we nog een dagje in de jachthaven liggen omdat 's avonds het vaarseizoen geopend wordt met de jaarlijkse barbecue en de loting voor vier maal 25% korting op het liggeld. De avond lijkt een flop te worden tot we op een paar van onze steigerburen stoten en het uiteindelijk de plezantste openigsavond wordt die we tot nu toe gekend hebben. Rudi zal het rechtstaan,zeg maar dansen, nog een paar dagen in de beentjes voelen!