Vandaag vroeg vertrokken omdat we niet goed weten wat onze bestemming zal zijn. Het weer is tot nu toe heel aangenaam, maar de vooruitzichten blijken niet veel soeps. Morgen zou een heel mooie dag worden en vanaf dan zou de temperatuur drastisch afnemen met veel regen. Het idee was tot aan de Kraaijenbergse plassen aan de Maas te varen en daar te overnachten en morgen te genieten van het mooie weer. Rudi had me echter een beetje in paniek gebracht over het uitgestippelde traject dat toch een 570 kilometer moet worden. Indien we elke dag vijf uur varen aan een gemiddelde snelheid van 6 km/uur dan varen we zaterdag 7 juli terug binnen in Drimmelen, onze thuishaven. Vermits we maandag 9 juli terug aan de slag moeten, dacht ik er mag niets mislopen of we zijn niet op tijd terug! Misschien moeten we dan wel een tandje bijsteken en eerder richting de Ijssel zien te geraken. Vorig jaar hebben we een stop ingebouwd van een paar dagen op de Rhederlaagplassen. Dit zijn zandwinningputten aan de Ijssel met een diepte op sommige plaatsen van meer dan 20 meter en ongeveer 400 ha groot. Ze zijn trouwens zeer geliefd bij de waterrecreanten en vormen een prachtig stukje natuur, hier en daar geholpen door de mens. Hier kunnen tientallen boten, honderden mensen vertoeven zonder dat je dat zelfs maar beseft!

Nog een waterkeringsluis op de Maas en dan voor Katwijk het Maas- Waalkanaal opgevaren door een keersluis (deze sluizen staan meestal open en worden enkel gesloten om de waterstand tussen twee waterwegen te regelen) met eenrichtingverkeer. Het verkeer wordt op afstand geregeld door middel van camera’s. Mooi kanaal, maar wel veel beroepsvaart. Toen Rudi even een uiltje was gaan knappen, heb ik wel even de eerste schrik van de dag gehad. Drie lichters kwamen vlak na elkaar opgekruist en bij de tweede werd onze boot door het zog effect naar de stenen walkant gegooid. Ik heb toen onmiddellijk het roer omgegooid, maar hoefde zelfs geen gas bij te geven, de Orion reageerde direct. Na twee uurtjes kwamen we bij de dubbele sluis in Weurt met ongelooflijk veel beroepsvaart. Uiteraard hebben deze mensen voorrang, maar we mochten toch aansluiten bij de eerstvolgende schutting. Ook dit liep in tegenstelling tot de eerste sluizen vorig jaar perfect hoewel er vijf binnenschepen plus wij in deze enorme sluis versast werden. Voor de schepen die het Maas- Waalkanaal op moesten was er een wachttijd van drie schuttingen.Van daaruit zijn we de Waal opgevaren … tegen 2 km/uur! We hadden ongelooflijk veel stroming tegen en daarbij begon het dan ook nog enorm hard te regenen. Aan deze snelheid zouden we 10 uur nodig hebben om ons volgend kanaal te bereiken en het was ondertussen al drie uur in de namiddag. Onze Spokki had nog geen enkele pippi-stop gehad en dat begon ondertussen toch wel te dringen. In Nijmegen hebben we dan even aan de kade voor de beroepsvaart aangelegd en ons hondje uitgelaten. Was wel spannend met de stroming en al die golfslag. Om onze snelheid te verhogen is Rudi gaan kribbetjes varen. Binnen de kribben valt de stroming weg, maar je moet wel heel voorzichtig zijn om de kribhoofden te ronden. Er wordt aangeraden om minsten 10 meter van de stenen te blijven. Toen de dieptemeter plots een diepgang aangaf van 1,7 meter bleken er stenen gestort te zijn. Toen hebben we even grondcontact gemaakt hobbel, hobbel, roer om en terug in dieper water! Vanaf de Waal het Pannerdenskanaal opgevaren en daar rond 20u de jachthaven in Loowaard opgezocht voor de nacht. Deze jachthaven heeft iets griezeligs (ik weet er geen ander woord voor). De havenmeester is heel vriendelijk, maar voor de rest is er niemand. Er is elektriciteit aanwezig, maar geen water of andere faciliteiten. Om van de steiger te gaan, heb je een getraliede deur met cijferslot om terug binnen te geraken. De afschermstijlen aan de deur zijn met een dikke laag vet ingewreven, daar kom je echt niet in als je er niets te zoeken hebt! Zelfs buiten de jachthaven is geen weg aanwezig, je staat er tussen de koeien en toen Rudi vanavond ons Spokje ging laten plassen in z’n rode fleese was hij heel snel terug want volgens hem waren het stieren …